- bitişmiş
- f. sif. Bir-birinə qovuşub birləşmiş, yapışmış, calanmış.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
iltisaq — ə. bitişmiş, qovuşmuş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ayrı çanak yapraklılar — is., ç., bit. b. Çanak yaprakları birbirine bitişmiş olmayan bitkiler … Çağatay Osmanlı Sözlük
bitişik çanak yapraklılar — is., ç., bit. b. Çanak yaprakları birbirine bitişmiş bulunan bitkiler … Çağatay Osmanlı Sözlük
müqarin — ə. 1) bitişmiş, birləşmiş; 2) eyni zamanda olan, zaman etibarilə birgə cərəyan edən sinxron; 3) astronomiyada: birbirinə yaxınlaşmış (ulduzlar haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütəcavir — ə. 1) qonşuluqda olan; qonşu; 2) bitişik, bitişmiş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məqrun — ə. 1) bitişik, bitişmiş; 2) yaxın … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bitişik — sif. 1. Bir birinə bitişmiş halda olan. Bitişik karton. Bitişik barmaqlar. 2. Bir birinə yapışıq, qonşu. Bitişik ev. Bitişik divar. – Pəri Soltanın evi zindana bitişik idi. (Nağıl). 3. Bitişmə yeri, şeylərin bir birinə bitişdiyi yer … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cırıq — sif. 1. Bir və ya çox yerdən cırılmış, yırtılmış, parça parça olmuş; yırtıq. Cırıq paltar. Cırıq çəkmə. Cırıq örpək. – <Nənəxanım> bir də geri qayıtdı, əsnəyə əsnəyə dalına bir çirkli və cırıq yorğan salıb oturdu. Ç.. <Dərviş:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yanaşıq — z. Yanaşı, bitişik; yanaşmış, bitişmiş vəziyyətdə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yapışıq — sif. 1. Bir birinə yapışmış, bitişmiş. Ətə yapışıq dəri. Bir birinə yapışıq kağız. 2. Sıx yaxınlaşdırılmış, lap yapışdırılmış; yanaşı, qonşu. Məktəbə yapışıq klub binası. Bir birinə yapışıq divarlar. Qaraj evə yapışıq z. tikilmişdir. 3. məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti